Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που σχετίζεται με διαταραγμένη ανταλλαγή βάσεων πουρίνης. Οδηγεί στην εναπόθεση αλάτων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις και στα εσωτερικά όργανα.
Το κύριο σύμπτωμα είναι οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις οξείας αρθρίτιδας, ο σχηματισμός tofus (τσέπες συμπίεσης) στα πόδια και τους λοβούς. Η θεραπεία στην ενεργή φάση είναι η φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Προκειμένου να επιταχυνθεί η έναρξη της ύφεσης και να παραταθεί η διάρκειά της, συνιστάται στον ασθενή να τηρεί ορισμένες αρχές της διατροφικής θεραπείας. Η σωστά επιλεγμένη δίαιτα για ουρική αρθρίτιδα μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς, να μειώσει τον αριθμό των προσβολών της νόσου και να μειώσει τον κίνδυνο μη αναστρέψιμης βλάβης στα νεφρά, στο κεντρικό νευρικό σύστημα και στο μυοσκελετικό σύστημα.
Στόχοι και αρχές της διόρθωσης της διατροφής
Ο κύριος στόχος της διατροφικής διατροφής σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα είναι η μείωση της συγκέντρωσης συμπλοκών ουρικού οξέος στο πλάσμα του αίματος. Τα προϊόντα που καταναλώνει ο ασθενής πρέπει να επιλέγονται έτσι ώστε κανένα να μην περιέχει περισσότερα από 150 mg πουρίνες ανά 100 g βάρους. Ο Πίνακας 6 εμφανίζεται στον ασθενή.
Η δίαιτα είναι πιο αποτελεσματική όταν ακολουθούνται οι ακόλουθες αρχές:
- Αυστηρή τήρηση των κανόνων έως ότου εμφανιστούν μη αναστρέψιμες αλλαγές. Είναι αδύνατο να αφαιρεθούν ήδη σχηματισμένοι όμιλοι στις αρθρώσεις και στα νεφρά με τη χρήση γαστρονομικών περιορισμών. Το επιλεγμένο μενού έχει προληπτικό σκοπό και βοηθά στην αποτροπή συσσώρευσης αλατιού.
- Η διατροφική προσέγγιση, λαμβάνοντας υπόψη τη συχνότητα των κρίσεων, τα επίπεδα ουρικού οξέος και τη σοβαρότητα της διαδικασίας. Εκτός της επιδείνωσης, η δίαιτα πρέπει να περιέχει μειωμένη ποσότητα πρωτεϊνών, λιπών και αλάτων νατρίου. Το αλκοόλ πρέπει να εξαλειφθεί πλήρως. Κατά τη διάρκεια της ενεργού περιόδου, εμφανίζονται αυστηροί περιορισμοί: το φαγητό είναι οικονομικό, κυρίως υγρό.
- Διόρθωση βάρους. Για υπέρβαρα άτομα, τα προϊόντα επιλέγονται έτσι ώστε η συνολική περιεκτικότητα σε θερμίδες να είναι 300-500 kcal ανά ημέρα κάτω από την κατανάλωση ενέργειας. Ο τρόπος ζωής και η καθημερινή σωματική δραστηριότητα του ασθενούς πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
- Όχι περισσότερο από 200 mg βάσεων πουρίνης ανά ημέρα. Ο αριθμός που δίνεται είναι κρίσιμος για τον ασθενή. Μια μεγάλη ποσότητα ενώσεων ουρικού οξέος δεν επιτρέπει τη διατήρησή τους στο σώμα εντός αποδεκτών ορίων.
Επιπλέον, απαιτείται συμμόρφωση με το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ. Εάν το καρδιαγγειακό σύστημα δεν έχει αντενδείξεις, ο ασθενής πρέπει να πίνει περίπου 2 έως 2, 5 λίτρα υγρού καθημερινά. Συνιστάται μεταλλικό νερό υδρογονάνθρακα. Αυτό προάγει την αλκαλοποίηση του εσωτερικού περιβάλλοντος και μειώνει την οξύτητα.
Διατροφή κατά την έξαρση
Στο στάδιο της αυξημένης περιεκτικότητας σε ουρικό οξύ στο αίμα και της επανεμφάνισης της παθολογίας, οι διατροφικοί περιορισμοί είναι πιο σημαντικοί. Η συνολική ημερήσια ποσότητα πρωτεϊνών πρέπει να διατηρείται εντός 70 g, λίπη - 80 g, υδατάνθρακες - 240 g. Η περιεκτικότητα σε θερμίδες της διατροφής είναι 1950-2000 kcal. Διατροφή - τέσσερις φορές την ημέρα, πρέπει να πίνετε υγρά στο μεταξύ. Η θερμοκρασία του φαγητού είναι φυσιολογική, 55-60 ° C για ζεστά πιάτα και 15 ° C για κρύα. Δεν απαιτείται στοχευμένη θερμική προστασία. Είναι καλύτερο εάν η συνοχή του φαγητού είναι καταρροή ή υγρή.
Συνιστώνται τα ακόλουθα τρόφιμα:
- γάλα;
- ποτά γαλακτικού οξέος
- χυμοί λαχανικών;
- χυμοί με βάση τα εσπεριδοειδή;
- υγρό σιτάρι;
- τριμμένα φρούτα;
- χαβιάρι ψαριών;
- σάλτσα ντομάτας.
Παρουσία κλινικών εκδηλώσεων της νόσου, ένα άτομο δεν πρέπει να τρώει τροφές που είναι αποδεκτές στο στάδιο της ύφεσης. Είναι απαραίτητο να απορρίψετε στερεά πιάτα, αρτοσκευάσματα, κρέας και ψάρια οποιουδήποτε είδους, αυγά, γλυκά, μπαχαρικά, λάδια. Η ανάγκη για ζωικές πρωτεΐνες καλύπτεται αποκλειστικά από ουσίες γάλακτος. Οι περιορισμοί πρέπει να τηρούνται καθ 'όλη τη διάρκεια της επίθεσης. Κατά μέσο όρο, αυτό διαρκεί 5-7 ημέρες. Αφού υποχωρήσει η φλεγμονώδης διαδικασία στα πόδια, επιστρέφουν σταδιακά στη συνήθη διατροφή. Η διέλευση διαρκεί 2-3 ημέρες.
Διατροφή σε ύφεση
Η τήρηση μιας δίαιτας ουρικής αρθρίτιδας είναι απαραίτητη ακόμη και χωρίς σοβαρά συμπτώματα. Οι περιορισμοί σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι τόσο αυστηροί όσο και στις παροξύνσεις. Ωστόσο, πρέπει να τηρούνται αυστηρά. Η βασική απαίτηση είναι η πλήρης εξάλειψη του κρέατος από νεαρά ζώα που περιέχει τη μέγιστη ποσότητα πουρινών. Η συγκέντρωσή τους μπορεί να φτάσει τα 1000 mg ανά 100 g, που είναι πολλές φορές υψηλότερη από τις επιτρεπόμενες τιμές. Τα εκχυλίσματα κρέατος, το σκουμπρί, οι σαρδέλες, τα εσωτερικά των βοοειδών (συκώτι, νεφρά, εγκέφαλος) και αλκοολούχα ποτά αντενδείκνυται επίσης κατηγορηματικά.
Ο Πίνακας 6 συνεπάγεται την κατανάλωση 100 g πρωτεϊνών και λιπών, 450 g υδατανθράκων την ημέρα. Η συνολική διατροφική αξία του καθημερινού μενού είναι 3200 kcal. Ο όγκος του υγρού είναι 1, 5-2 λίτρα, εάν αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τη θεραπεία άλλων ασθενειών από τις οποίες πάσχει ένα άτομο.
Η λίστα επιλογών ενός ασθενούς περιλαμβάνει:
- kefir;
- φρέσκια σούπα λάχανου;
- κουάκερ φαγόπυρου;
- ομελέτα;
- ψωμί σίκαλης;
- μαρμελάδα φρούτων;
- φυτικό λάδι;
- λεμόνι ή πορτοκάλι;
- πουρέ πατάτας;
- σουφλέ ψαριών;
- κόκκος;
- αυγά;
- τυρί;
- Τρόφιμα κρέας σε ποσότητα που δεν υπερβαίνει τα 120 g την ημέρα.
Η περιεκτικότητα σε βάσεις πουρίνης είναι χαμηλότερη σε προϊόντα όπως δημητριακά, λαχανικά, μέλι, ξηροί καρποί και ντομάτες. Μπορούν να καταναλωθούν χωρίς ουσιαστικά περιορισμούς. Το χοιρινό λίπος, τα φασόλια, το σπανάκι, οξαλίδα και μανιτάρια περιέχουν 50-150 mg της ουσίας, η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη δημιουργία του μενού.
Για απώλεια βάρους
Συνιστάται απώλεια βάρους για ασθενείς με υπερθενική και φυσιολογική σωματική διάπλαση. Η περιεκτικότητα σε θερμίδες της διατροφής πρέπει να μειωθεί σε 30 θερμίδες ανά χιλιόγραμμο βάρους. Είναι σημαντικό η απώλεια βάρους να είναι σταδιακή, όχι περισσότερο από ένα κιλό ανά μήνα. Αυτό εξασφαλίζει ένα αποδεκτό επίπεδο σχηματισμού κετονών. Με μια έντονη έλλειψη θρεπτικής αξίας των προϊόντων, η σύνθεσή τους υπερβαίνει τα επιτρεπόμενα όρια. Μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων αποκλείει ή περιορίζει σημαντικά την κατανάλωση ψημένων προϊόντων.
Απαγορευμένα τρόφιμα: ψωμί, κέικ, πίτσα, κέικ, cheesecakes, αρτοσκευάσματα, ζάχαρη, γλυκά, γλυκές μαρμελάδες, μαρμελάδες κ. λπ.
Ο πίνακας πρέπει να βασίζεται στα ακόλουθα στοιχεία:
- τυρί cottage με χαμηλά λιπαρά;
- kefir;
- λαχανικά;
- φρούτα.
Η διαχείριση βάρους δεν περιορίζεται σε γεύματα με χαμηλές θερμίδες. Ο ασθενής πρέπει να ακολουθεί έναν ενεργό τρόπο ζωής και άσκηση σύμφωνα με ένα ατομικά ανεπτυγμένο πρόγραμμα. Διαφορετικά, οι διατροφικοί περιορισμοί θα είναι πολύ αυστηροί, μειώνοντας τη συμμόρφωση του ατόμου με τη θεραπεία.
Δείγμα μενού για μια εβδομάδα
Οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα πρέπει να γνωρίζουν ακριβώς τι δεν είναι και τι είναι αποδεκτό να τρώνε. Είναι καλύτερο για ένα άτομο να περιγράψει με σαφήνεια τη διατροφή του για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνήθως τα γεύματα αναπτύσσονται για μια εβδομάδα. Το υπάρχον σχήμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αρκετούς μήνες. Στη συνέχεια το σετ πιατικών αλλάζει ή αναδεύεται εντελώς κάθε μέρα. Με αυξημένο επίπεδο ουρικού οξέος, η εβδομαδιαία δίαιτα μπορεί να μοιάζει με αυτό.
Δευτέρα
- Πρωινό Νο. 1: κατσαρόλα, καφές με γάλα.
- Πρωινό Νο. 2: Ψητό μήλο.
- Μεσημεριανό: σούπα λαχανικών, ψωμί, ζωμός τριαντάφυλλου.
- Απογευματινό σνακ: ζελέ φρούτων.
- Δείπνο: ρολά λάχανου, κεφίρ.
Τρίτη
- Πρωινό Νο 1: τυρί, τσάι, ψωμί.
- Πρωινό Νο. 2: πορτοκαλί.
- Μεσημεριανό: άπαχο λάχανο, ψωμί, βότανα.
- Απογευματινό σνακ: κουάκερ φαγόπυρου.
- Δείπνο: κεφίρ, πουρέ καρότου.
Τετάρτη
- Πρωινό Νο 1: αυγό, χυμός φρούτων.
- Πρωινό αρ. 2: μαρμελάδα, μεταλλικό νερό.
- Μεσημεριανό: μπορς λαχανικών, ψωμί σίκαλης, τσάι.
- Απογευματινό σνακ: ζελέ γάλακτος.
- Δείπνο: αποξηραμένα φρούτα, μαρμελάδα.
Πέμπτη
- Πρωινό Νο 1: αγγούρι σαλάτα, ροδαλά ισχία.
- Πρωινό Νο. 2: πορτοκαλί ρόδι.
- Μεσημεριανό: σούπα πατάτας, ποτό φρούτων.
- Απογευματινό σνακ: αχλάδι.
- Δείπνο: ομελέτα, αποξηραμένα βερίκοκα, τσάι με λεμόνι.
Παρασκευή
- Πρωινό Νο 1: βραστά τεύτλα, χυμός βατόμουρου.
- Πρωινό Νο. 2: Kefir.
- Μεσημεριανό: μαργαριτάρι κριθάρι, τσάι.
- Απογευματινό σνακ: γάλα, ψωμί.
- Δείπνο: κοτολέτες καρότου.
Σάββατο
- Πρωινό Νο. 1: κουάκερ με ρύζι, καφές.
- Πρωινό Νο. 2: καρπούζι.
- Μεσημεριανό: σούπα, ζελέ γάλακτος.
- Απογευματινό σνακ: φρέσκο αγγούρι.
- Δείπνο: κεφίρ, ψωμί.
Κυριακή
- Πρωινό Νο. 1: μαλακό βραστό αυγό με ξινή κρέμα και τσάι.
- Πρωινό Νο. 2: σταφύλια.
- Μεσημεριανό: κοτολέτες λάχανου, σούπα κριθαριού, χυμός.
- Απογευματινό σνακ: κατσαρόλα.
- Δείπνο: τηγανίτες, γιαούρτι.
Η καθορισμένη δίαιτα δεν είναι πλήρης. Μπορούν να προστεθούν όλα τα στοιχεία από τη λίστα των στοιχείων που επιτρέπονται για τον ασθενή.
Πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε το συνολικό περιεχόμενο θερμίδων στα γεύματα και το περιεχόμενο βάσεων πουρίνης να μην υπερβαίνουν τις καθορισμένες οριακές τιμές.
Μέθοδοι μαγειρέματος
Τα πιάτα μπορούν να βράσουν στον ατμό ή να ψηθούν. Αυτή η προσέγγιση σας επιτρέπει να διασφαλίσετε τη βέλτιστη γεύση του προϊόντος διατηρώντας παράλληλα τις χρήσιμες ιδιότητές του. Τα τρόφιμα που υποβάλλονται σε επεξεργασία με αυτόν τον τρόπο απαιτούν μια ήπια αγωγή για ασθενείς που ταυτόχρονα διαγιγνώσκονται με γαστρεντερολογικό προφίλ. Το μαγείρεμα είναι αποδεκτό, αλλά αν το κρέας ή το ψάρι μαγειρευτούν έτσι, ο ζωμός θα στραγγίσει. Το γεγονός είναι ότι κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας, περίπου 50% των πουρινών που περιέχονται στις ίνες των ζωικών μυών μεταφέρονται σε αυτό.
Η σωστή διατροφή είναι ένα από τα κύρια συστατικά της θεραπείας της ουρικής αρθρίτιδας στα πόδια. Ένα άτομο που δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας δίαιτας είναι πολύ πιο πιθανό να υποφέρει από υποτροπές της νόσου, ακόμη και με μια επαρκώς επιλεγμένη φαρμακολογική θεραπεία. Η άρνηση κατανάλωσης σωστής διατροφής κατά τη διάρκεια της επιδείνωσης συμβάλλει στην αύξηση των συμπτωμάτων και στην αύξηση του χρόνου που απαιτείται για την ανάρρωση. Ο ασθενής λαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες από τον θεράποντα ιατρό για το τι όχι και τι πρέπει να τρώγεται. Ως εκ τούτου, στα πρώτα σημάδια της παθολογίας, θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από έναν εξειδικευμένο ειδικό που θα επιλέξει ικανά μια δίαιτα και θα συνταγογραφήσει θεραπεία.